Friday, April 23, 2010

யார் கெட்டவர் ?

என் பெயர் மரகதவள்ளி. கல்யாணமாகி ஆறு மாசந்தான் ஆவுது. வீட்டுக்கு ஒரே பொண்ணு. அதனால செல்லமா வளர்த்துட்டாங்க. நல்ல சாப்பாடு அதனால ஒடம்பும் திமுதிமுனு ஆயிப்போச்சு. தெருவுல நான் போகும்போது எந்த ஆம்பளையும் அது 50 வயது கிழவனாக இருந்தாலும் சரிதான் ஒருவாட்டியாவது என் முலைகளை திரும்பி பார்க்காம போகமாட்டானுங்க. ஏன்னா ரெண்டும் காரம் பசுவோட மடி போல பெரிசா இருக்கும். என் பின்பக்கம் ரெண்டும் பழுத்த பறங்கி சைஸ்ல கொழுத்து இருக்கும். நடக்கும்போது மெல்ல அதிரும். அதிலயும் நான் சேலையை இறுக்கிக் கட்டி என் பள்ள மேடுகளை பளிச்னு வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டிக்கிட்டுதான் (ஆட்டித்தான்) போவேன். ஏன்னா என் உடம்புல விரகதாபம் நெருப்பா வாட்டி வதைக்குது.

கல்யாணமான புதுசுல எல்லாப் புருசனும் பொண்டாட்டியை படுக்கைல போட்டு புரட்டி எடுத்து சாறு பிழிவாங்கனு கேள்விப்பட்டிருக்கேன். ஆனா என் புருசன்? முதல் இரவு அன்னைக்கே… சே சொல்லவே வெக்கமா இருக்கு. வேதனையா இருக்கு. அவரு ஆம்பளையே இல்லை. செத்துப் போன பாம்பு, காத்துப்போன பலூன், வாடி வதங்கிப் போன கேரட். எப்படியோ ஏமாத்திட்டாரு எங்க வீட்டை. சரி சனியன் மனுசனுக்கு வாயா இல்லை. அதையும் செய்ய வெட்கப்பட்டு வெளிய ஹால்ல படுத்துத் தூங்கறாரு. எத்தனை நாளைக்குத்தான் இப்படி விரக வேதனைல துடிச்சுக் கிடப்பது. மனசை வாட்டும் கவலையில் படுக்கையில கிடந்தேன். விதியை நினைச்சு நொந்து விரலை உள்ளே விட்டு ஆட்டிக்கிட்டேன்.

அன்னைக்கு ஒரு நாள் என் புருசன் மல்லிகைப் பூ பந்து ஒண்ணும் இனிப்பு, பழம்னு சந்தோசமா வந்தாரு. என்னடா இது ஆறேழு மாசங்கழிச்சு இந்த உதவாத மனுசன் இப்படி சந்தோசமா எல்லாம் வாங்கிட்டு வந்துருக்காரு, ஏதும் சிட்டுக்குருவி லேகியம் சாப்பிட்டு சாமானை கிளப்ப வைச்சுட்டாரா? இல்லை கடவுள் காட்சி தந்து தொங்கிப்போன சாமானை உலக்கையாக வரம் கொடுத்திட்டாரான்னு ஆச்சரியத்தோட பார்த்தேன்.

மரகதம் என்னை மன்னிச்சுடு.ஆண்மை இல்லாத என்னால் உனக்கு இன்பத்தை தரமுடியாது. நீயும் இந்த ஆறு மாசமா கஸ்டப்பட்டு உணர்ச்சிகளை அடக்கிட்டு இருக்கேன்னு தெரியும். பசி வெக்கத்தைப் பார்க்காதுன்னு சொல்வாங்க. நீயும் என்னைக்காவது ஒருநாள் உன் உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்த முடியாமல் வேலி தாண்டிப் போய் வெளியே களங்கப்பட்டுட்டா நான் அவமானத்துல செத்துடுவேன். அதனால என் தம்பி சோமுக்கு லெட்டர் போட்டு வரச் சொல்லியிருக்கேன். அவன் சாயந்திரம் வந்துடுவான். அவனை நீதான் எப்படியாவது… நான் கண்டுக்க மாட்டேன். உன் சந்தோசம் தான் எனக்கு முக்கியம். அவனுக்கு டிரான்ஸ்போர்ட்ல வேலையும் ஏற்பாடு பண்ணியிருக்கேன் என்றார்.

எனக்கு அவரைப் பார்க்கவே பாவமா இருந்தது. என் சந்தோசத்தைப் பெரிசா நினைச்ச இவருக்கா துரோகம் பண்றது? என்று முதலில் தயங்கினேன். ஆனால் வாட்டிடும் காமத்தீ என்னை சம்மதிக்கத் தான் சொல்லியது.

நல்லா குளிச்சுட்டு பூ வச்சு முதல் ராத்திரி பொண்ணு மாதிரி தயாரானேன். சரியாக 7 மணிக்கு சோமு வந்தார். ஆள் அட்டகாசமாக இருந்தார். சரத்குமார் மாதிரி உடம்பு, சுருள் கிராப். அழகான முகம். என்னை நிலைகுலைய வைத்தது. ஆயிரம் ஆனாலும் புருசன் முன்னாடி கொழுந்தனை ரசிக்கலமா? மடமடன்னு விருந்து செய்ய ஆர்ம்பிச்சேன். என் வீட்டுக்காரர் தன் தம்பியை தடபுடலாக வரவேற்றார். இரவு விருந்து. கோழி குழம்பு, எறா பொரியல், அவிச்ச முட்டை. எம்புருசன் அவசர அவசரமாக சாப்பிட்டு விட்டு தூங்கப் போய்விட்டார். சோமு பக்கத்து ரூம்ல படுக்கப் போயிட்டாரு. வழக்கம்போல எனக்கு தூக்கம் வரவில்லை. எப்படி வரும்? சோமுவை மடக்கி அவன் சாமானை என் உரல்ல போட்டு குத்திகிட்டாத்தான் தூக்கம் வரும். என்ன செய்யலாம்னு யோசிச்சேன்.

பிளவுசைக் கழட்டி பிராவை அவுத்துட்டு பிளவுசை மட்டும் போட்டுக்கிட்டேன். கொஞ்சம் நேரம் கழிச்சு திடீர்னு அம்மா வலிக்குதே வலி உயிர் போகுதேன்னு கத்தினேன். சோமு லைட்டைப் போட்டுட்டு என் கட்டில் பக்கமாக வந்தான்.

என்ன அண்ணி? என்னாச்சு? பதட்டமா கேட்டான்.

அய்யோ அம்மா நெஞ்ச வலிக்குது. வலி உயிர் போகுது என்றேன்.

ஜயோ அண்ணி இதோ அண்ணனை எழுப்பட்டுமா?

வேணாங்க….

சரி டாக்டரை கூப்பிடவா?

வேணாம் சோமு.

சரி நான் என்ன செய்யட்டும் அண்ணி?

எங்கேயும் போகாதீங்க. .எனக்கு பயமா இருக்கு. டேபிள் மேல நீலகிரி தைலம் இருக்கு. அதைக் கொஞ்சம் நெஞ்சுல சூடு பறக்க தேச்சுவிட்டா சரியா போய்விடும் சோமு.

அடுத்த வினாடி சோமு ஓடிப் போயி நீலகிரித் தைலத்தை எடுத்து வந்தார். நான் நடிகையர் திலகம் ஆனேன். கையையும் காலையும் ஆட்டி பிரமாதமாய் ஆக்ஷன் தந்தேன். விளைவு? என் உடைகள் தாறுமாறாக விலகி பருத்த தொடைகள் வெளியே எட்டிப் பார்த்தன. முந்தானை விலகி ரவிக்கையில் விம்மிய மார்புகள் புடைத்து குத்தீட்டியாய் மேல் நோக்கி கம்பீரமாய நிற்க… சோமுவோ அப்பாவித்தனமாய் எப்படி அண்ணி தேய்க்க? என்றார். அவரிடம் அளவுக்கு மீறிய கூச்சம். மரியாதை. நான் மளமளவென்று ரவிக்கையின் கொக்கிகளை கழற்றி இருபக்கமும் விரிச்சு விட பொழுக்கென வெளியே குதிக்க சோமு அப்படியே ஸ்டன் ஆயிட்டாரு. நான் வேணுமின்னே அய்யோ வலி உயிர் போகுதே. சும்மா பார்த்துகிட்டு இருக்கீங்களே? என்று அதட்ட சோமு அடுத்த வினாடி பயபக்தியுடன் கையில் தைலத்தை ஊத்திக்கிட்டு என் முலைகளின் நடுவில் இருந்த சின்ன இடுக்கில் தேய்ச்சார். அப்போது என் இரு முலைகளிலும் அவரது கை உராய்வுபட்டு உஷ்ணம்பட்டு எனக்குள் மின்சாரம் பாய்ந்தது. அவர் தேய்க்க முலைகள் அழுந்தி பிதுங்கின. அவருக்கும் என் நிலைமைதான்.

அதுக்கு மேல என்னால தாங்க முடியலை.படக்கென அவர் கையைப் பிடித்து என் முலைகளில் வச்சுகிட்டேன். இப்ப அவருக்கு மூட் வந்துவிட்டது. அவரோட சாமானும் நட்டுக்குத்தலாக வேட்டியை நெம்பிகிட்டு நின்னதை பார்த்தேன். அம்மாடி எம்மாம் பெரிசு. பார்க்க பார்க்க ஆனந்தம். உள்ள எப்படி இருக்குமோ? அவர் இரண்டு முலைகளையும் இரண்டு கையாலயும் அழுத்தமாக பிடிச்சு நல்லா தேய்ச்சார். தைலத்தால அபிஷேகம் பண்ணினார். பிசைஞ்சார். கசக்கினார். குலுக்கி விளையாடி விரைச்ச காம்பை வருடினார். திருகினார். இப்படியும் அப்படியுமாக ஆட்டினார். அமுக்கி அமுக்கி விட்டாரு. நான் புழுவா துடிச்சேன். முலையை மத்தளம் மாதிரி அடிச்சுகிட்டே காம்பை இழுத்து இழுத்து விட்டாரு.இன்னும் என்னென்னமோ செஞ்சாரு.

என் உடம்புல சூடு பிறந்தது. தைலச்சூடு வேற அவர் கை பக்குவம் வேர கேக்கனுமா? சொர்க்கத்துக்கே போயிட்டேன். சோறு தண்ணியில்லாம அப்படியே இருந்துடலாம் போல இருந்தது. என்ன இது இப்படியெல்லாம் செய்யறீங்க சோமு? என்றேன் பொய்க் கோபத்துடன்.

அவரோ பயத்துடன் இல்லே அண்ணி, வந்து வந்து… உங்க உடம்பு சூடா இருக்கே… அதனால தான் என்று ஏதோ உளறினார்.

அவரைப் பார்க்க சிரிப்பு தான் வந்தது. பாவம் பயந்து போயிருந்தார். அவரது சாமானும் உச்சத்திலிருப்பதை புரிந்து கொண்டேன். எந்த நிமிடமும் வேட்டி கீழே விழலாம். அபாயகரமான நிலை. சரி சோமு நான் சொன்னபடி செய். இல்லேன்னா உன் அண்ணன் கிட்டே சொல்லிடுவேன்.

பயந்து போன சோமு நீங்க என்ன சொன்னாலும் செய்யிறேன் அண்ணி. அண்ணன்கிட்டே சொல்லிடாதீங்க. என்றார் பயத்துடன்.

என்மேல் படுங்க.

முதலில் திடுக்கிட்டவர், நான் முறைத்ததும் அப்படியே என்மேல் படுத்தார். அவரைக் கட்டிப்பிடித்தேன். என்னையும் அவரைக் கட்டிப் பிடிக்கச் சொன்னேன். அப்படியே கட்டிப் பிடித்தார்.

என் பாவாடையை அவுருங்க.

அவிழ்த்தார். நான் அவரோட லுங்கியை இழுத்தேன். அப்பப்பா… மனுசனா இவர். குதிரைக்கு இருக்கிற மாதிரி ஒரு அடிக்கு இருந்திச்சு. நல்ல பருமன் கருகருன்னு இருந்தாலும் எண்ணைல குளிச்ச மழுமழுப்பு. கை பிடிச்சேன். சரியான கடப்பாறைதான். என்கை பட்டதும் இன்னும் இருகியது. இளம் சூடு. கடப்பாறை மாதிரி இருந்தாலும் கைல பிடிச்சா ஸாப்டா இருந்தது. முதல் முதலா ஒரு ஆம்பிளையோட சாமானை அதுவும் டெம்பரான சாமானை கண்ணால பார்த்து கையால பிடிச்சுது அன்னைக்குத் தான்.

கடவுளே இதெல்லாம் கனவா இல்லை நினைவா? புருசன் இருந்தும் கூட ஒருநாள் கூட அவர் சாமாணை பார்க்காத எனக்கு ஆம்பளையோட கடப்பாறை மாதிரியான சாமானை பார்த்ததும் புல்லரிச்சது. பயபக்தியோட அதை கண்ல ஒத்தி பிரார்த்தனை செய்தேன். என் கண்ல இப்படி ஒரு ஆம்பிளை சாமானை காட்டினியே இது போதும். பொண்ணாய் பொறந்த சுகத்தை அடைஞ்சுட்டா மாதிரி ஒரு கர்வம். எல்லாம் சேர்ந்து திக்குமுக்காடி போனேன். என்ன செய்யறதுன்னே தெரியாம முழிச்சேன். அவரை பக்கத்தில் அழைத்து ஒரு கையால் அவனது குண்டியை இதமாகத் தடவி கொண்டே மறுகையால் அவனது கடப்பாறையை மளக் மளக்கென்று உருவி விட்டேன்.

வழுவழுவென்று இதமாய் கை பாந்தமாய் இருந்தது. உருவ உருவ கிளுகிளுப்பாய் உணர்ந்தேன். நான் உருவ உருவ சோமு என் தலையை பிடித்துக் கொண்டு நெளிந்தான். என் இதழ்கள் முதல் முதலாக ஆணின் அடிக்கரும்பை விழுங்கியது. கால்வாசிதான் வாய்க்குள் போனது. முடிந்தவரை வாயைத் திறந்தும் தோல்வியே அடைந்தேன். அப்படியே ஆனந்தமாய் சுவைத்தேன். எண்ணி இரண்டாவது நிமிடத்தில் நொங்கும் நுரையுமாய் சாறு என் வாயில் பொங்கியது. சுவையில் திக்குமுக்காடி போனேன், ஒரு ஆணின் விந்தை முதல் முறையாக சுவை பார்த்தேன்.என் வாய் தொண்டை வயிறு அத்தனையும் குளுகுளு. உடல் உயிர் அனைத்தும் பரவசத்தில் திளைத்தது. எனக்கு இன்ப வெள்ளத்தை வாரி வழங்கிய சோமுவின் இன்பத்தண்டு என் வாயிலிருந்து நழுவியது. சோமுவின் அழகான கரும்புதரை கோரிவிட்டேன். பொறுமையாய் சிக்கெடுத்து கோதிவிட்டேன்.

அவனைக் கட்டித் தழுவினேன். என்னை சோமு இறுக்கிக் கொண்டான். முனகியபடியே முத்த மழையில் குளிச்சோம். மேல் மூச்சு கீழ் மூச்சு வாங்க வியர்வை வெள்ளத்தில் குளிச்சோம். என் தொடையில் சோமுவின் பூல் கடப்பாறையாகி நெம்பியது. எல்லாமே எனக்கு ஆச்சரியமான நம்ப முடியாத விசயம்தான். கட்டிலில் கட்டிப் பிடித்தபடி சரிந்தோம். என் சதைப் பந்துகளை சுவைத்தான். அப்படியே கீழிறங்கி நாக்கை விட்டு என் தொப்புளுக்குள் சுழற்றினான்.செத்துடலாம்னு தோணிச்சு.

என் தொடைகளைப் பிசைந்தான். நக்கினான். என் சாமானிலுள்ள கரும்புதரை நீவினான். நாக்கை உள்ளே விட்டு சிலம்பாடினான். என் கைகள் அவனது குண்டியை கசக்கியது. சொர்க்கத்தின் வெகு அருகில் இருந்தேன் மெல்லத் தலை தூக்கி என்னை குப்புறப் படுக்க வைத்தான். உப்பிப் பருத்த என் பின்புறங்களை ஆசையாய் தடவி பிசைந்து விட்டான். அவன் கை ஸ்பரிசத்தில் மைதுவாக ஏறி ஏறி இறங்கி அவன் கடித்தான் நக்கினான். பிராண அவஸ்தை எனக்கு. என்னை மல்லாத்தி என் முழு உடம்பையும் கண் கொட்டாமல் ரசித்தான்.

ஆரம்பிக்கலாமா சோமு?

சரி அண்ணி.

அவனை மல்லாத்தி தொடை ‘V’ ஷேப்பில் விரித்தேன். நட்டு வைத்த கடப்பாறையாய் அவன் பூல் கூரையைப் பார்த்தது. என் பாரத்தை அவன் மேல் இறக்கினேன். அவனோடு கச்சிதமாய் பொருந்தினேன். அவனது தொடைகள் என் இடுப்பைச் சுற்றி பக்குவமாய் வளைத்தது. சக்…. முதல் முதலாய் என் குழிக்குள் ஓர் ஆணின் தண்டு கிரகப் பிரவேசம் செய்தது. அம்மா…மா…ஆ…. வலி தாங்க முடியவில்லை. உள்ளே ஏதோ கிழிந்து விட்ட அவஸ்தை. குபுகுபுவென்று ரத்தம் வந்தது. எல்லாம் புரிந்தது. கன்னி கழிந்து விட்டேன்.

எத்தனை இரவுகள் இந்த சுகத்திற்காக ஏங்கியிருப்பேன். எல்லாமே இரு வினாடிதான். அடுத்த கனம் அவன் தண்டு என் அடியாழத்தில் பிரவேசம் செய்ய விவரிக்க முடியாத இன்பம் எனக்கு. எங்கோ பறக்கும் உணர்வு. திம் திம்மென்று சொகுசாய் அவன் மேல் ஏறி இறங்கினேன். வாட்டமாய் அவனும் கீழிருந்து எம்பித் தந்தான். அவனது வாய் என் முலைகளை குதப்ப புயல் வேகம் ஆவேசத் தாக்குதல். ஒரு புருசனின் உறவு சுகம் இன்பம் முழுமையாக உணர்ந்தேன். மலையாள பாணி பற்றி ஒரு புத்தகதில் போன வாரம் படித்திருந்தேன். அதை அரங்கேற்ற இன்றுதான் சந்தர்ப்பம் வாய்த்தது. அதுவும் என் புருஷனின் கருணையால் கொழுந்தனின் தயவால். கண்கள் சொருகி ஆனந்த வெள்ளதில் மிதந்தேன். சோமுவும் திக்கு முக்காடிகொண்டிருந்தான். இருவருக்கும் இந்த சுகம் வாழ்க்கையில் அதுவே முதல்முறை.

ஒருவருக்கொருவர் சளைத்தவர்களல்ல என்பது போல யுத்தம் நடத்திக் கொண்டிருந்தோம். என் சாமானிற்குள் அவன் சாமான் போய் வந்த சப்தத்தை தவிர அங்கு வேறு எந்த சப்தமும் இல்லை. என் கர்ப்பப்பையை அவனது கடப்பாறை தீண்ட புல்லரித்தது. அவன் கன்னத்தைக் கடித்தேன். அந்த ஜந்து நிமிடங்கள் அம்மாடி அந்த அளப்பரிய சுகத்தை எப்படி வர்ணிப்பேன். பொல பொலவென்று எனக்குள் அவனது ஜீவரசம் எனக்கு காட்டாறாய் பெருக்கெடுத்து ஓட புழுவாய் துடித்தேன். ஒரு பெண் மணமாகி தன் கணவனுடன் சாந்தி முகூர்த்த அறையில் அனுபவிக்க வேண்டிய உச்சக்கட்ட இன்பத்தை மணமாகி பல மாதத்திற்குப்பின் என் கொழுந்தனுடன் மலர் தூவாத கட்டிலில் சாதாரணமாக அனுபவித்துக் கொண்டிருந்தேன். ஆமான் நான் பாக்கியசாலி தான்.

அந்த இரவு இருவருமே தூக்கமிழந்தோம். என் அத்தனை நாள் ஏக்கமும் அந்த ஒரே இரவில் வட்டியும் முதலுமாய் பூர்த்தியானது என் கொழுந்தனால். எங்கள் லீலைகளை என் புருசன் அடிக்கடி சன்னல் வழியாக பார்த்து ஏக்கப் பெருமூச்சு விட்டதை நான் பார்த்தேன். அவர்
திருப்திப்பட்டாரா? அல்லது தன்னால் முடியாததை தன் தம்பி அனுபவிக்கிறானே என்று பொறாமைப்பட்டாரா என்று மட்டும் புரியவில்லை.

சோமு எங்கள் வீட்டிலேயே தங்கி விட்டான். தினம் இரவு நானும் அவனும் உறவு கொள்வதை என் புருசன் சன்னல் வழியாக ரொம்ப நேரம் பார்த்துக் கொண்டிருப்பார். பாவம் இதனால் சன்னலையே சாத்துவதில்லை. எல்லாம் நன்றிக்கடன். இப்போது நான் கர்ப்பமாகி இருக்கிறேன். என் கணவர் சந்தோசப்படுகிறார். வெளியே தலை நிமிர்ந்து நடக்கிறார்

No comments:

Post a Comment